de Heilige Vallei van de Inca´s

Cuzco was volgens de Inca´s dus de navel van de wereld, en dat is goed te zien in de omgeving van Cuzco. Rond de stad ligt de Heilige Vallei van de Inca´s. Tijdens een aantal tochten bezoeken we een aantal van de vele archeologische opgravingen in de vallei.

In de dorpen Pisac, Chincheros, Ollantaytambo, Urubamba en Maras zien we Inca forten, Inca tempels en Inca terrassen. De diverse Inca steden en vestingen zijn verbluffend harmonieus gebouwd als integraal onderdeel van de bergen. De aanwezige rotsen werden gebruikt als onderdelen van de tempels en gebouwen, waardoor het vaak niet te zien is waar de natuur eindigt en waar de gebouwen beginnen. Erg fraai. De muren van de belangrijke gebouwen zijn gebouwd met stenen waarvan het niet voor te stellen is hoe de Inca´s die stenen zo naadloos op elkaar hebben gekregen, en hoe ze stenen van wel 50 ton omhoog hebben gekregen. Ze hadden namelijk geen machines, en het bewerken van ruwe rots tot gladde stenen was monikkenwerk, om nog maar te zwijgen over de inspanning die gemoeid was met het omhoog krijgen ervan. Er schijnen duizenden dwangarbeiders nodig te zijn geweest om de zware stenen naar boven te krijgen.

Een Inca terras is overigens geen terras met tafeltjes en parasols waar men Inca Cola (de lokale Cola variant) of coca thee schenkt, maar is een terras dat tegen de berghelling is gebouwd om gewassen te telen. De Inca´s waren meesters in het aanleggen van terrassen c.q. andenes, en in Moray zien we het ´Wageningen´ van de Inca´s. Hoge cirkelvormige terrassen werden er gebruikt als proeftuin voor de Inca boeren.

In de Inca steden en heiligdommen bevinden zich vaak zonnewijzers, die de Inca´s gebruikten als ijkpunt voor het agrarisch jaar. Op de kortste dag werden offers gebracht aan de Zon, om zeker te stellen dat de zon de volgende dag wel weer terug zou keren. De kortste dag wordt overigens nog steeds herdacht in Cuzco en omgeving. De zonnewijzers zijn door Spanjaarden stelselmatig vernietigd omdat het volgens de conquistadores heidense instrumenten waren.

Los van de Inca historie, is de Heilige Vallei ook qua natuur heel erg mooi. We zien boeren en boerinnen in lokale klederdracht de groene en okerkleurige akkers bewerken, met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. Over de zandpaden lopen halverwege de middag honderden kinderen in schooluniform vele kilometers van school naar huis, en ze vinden het allemaal leuk om ´Hello´ naar ons te roepen en vervolgens giebelend door te lopen.

Tijdens onze tochten door de Heilige Vallei maken we gebruik van een aantal soorten vervoer dat Peru kent:

• Gewone taxi: gemiddeld kost een tochtje zo´n 8 euro per uur.
  
• Taxi collectivo: tussen sommige steden rijden personenauto´s die voor een vast bedrag passagiers meenemen. Een ritje van een uur tussen Urubamba en Cuzco kost ons 1 euro per persoon.
  
• Gewone bus: met knieruimtes die gericht zijn op de Peruaan en niet op de gemiddelde lange Europeaan, waardoor we vaak nogal krap zitten. Een rit van twee uur kost zo´n euro per persoon.
  
• Bus collectivo: de leukste vorm van vervoer. Bij twaalf passagiers denken wij al dat het minibusje echt te vol zit, maar tijdens de rit van Urubamba naar Ollantaytambo zitten we met twintig mensen, een melkbus en twaalf bossen uien opgevouwen in zo´n busje.
  

Een straatje in Chincheros:

Anje en een boerinnetje, dat nog boos werd omdat we slechts 1 sol in haar hand legden voor de foto:

Een handwerkmevrouw van de handwerkcooperatie uit Pongobamba:

De rode wangen heeft ze omdat ze een Indianenmeisje is dat op 3500 meter hoogte woont:

De markt in Urubamba:

Twee Nederlanders en de duizend zoutpannen van de Salinas:

De Salinas, zonder twee Nederlanders:

Wat hadden die Inca´s grote stenen (het fort in Ollantaytambo):

Inca´s waren gemiddeld 1,50 meter lang. Anje is langer:

Een Inca trap in het fort in Ollantaytambo:

Raar trappetje langs de Inca terrassen in Moray:

Moray, het Wageningen van de Inca´s: