Bariloche

Bariloche blijkt top, in alle opzichten. De stad lijkt uit Zwitserland geïmporteerd, inclusief Sint Bernards waar toeristen mee op de foto kunnen. De stad is ook behoorlijk groot, met zo´n honderdduizend inwoners, en is puur gericht op het toerisme, maar dat heeft voor ons ook grote voordelen, waaronder het ETEN.

We eten gerookte zalm (supervers en zo dik als de schoenzolen van onze wandelschoenen), heerlijke boterzachte forel met kappertjes, Argentijnse biefstukken, (Zwitserse) fondue, en vooral veel, heel veel chocolade. In Bariloche zit namelijk een aantal grote chocoladefabrikanten, die in de stad winkels hebben die groter zijn dan een doorsnee supermarkt bij ons, en dan alleen maar met bonbons en andere chocolade. We blijven een paar dagen in Bariloche.

De stad ligt aan het mooie en grote Lago Nahuel Huapi, in de buurt van tientallen andere meren, en er is een aantal skigebieden in de buurt.

We kayakken een paar uur op een klein meertje (wat met wind tegen ineens toch best heel groot lijkt te zijn).

We wandelen in het skigebied van El Catedral, waar de Argentijnse jetset in juli en augustus de latten onderbindt (32 liften).

En we mountainbiken in Villa La Angostura, aan de andere kant van het Lago Nahuel Huapi, een luxe vakantieplaats waar ook Maxima ooit ontgroend schijnt te zijn.

Wat al snel opvalt in Argentinië, is dat de mensen erg aardig zijn, en er erg westers uizien (blond haar, blauwe ogen, lange benen). Bovendien hebben ze de opvallende gewoonte om de hele dag met een thermoskan te lopen, die ze gebruiken om een uitgeholde kalebas te vullen met een mysterieus goedje, waarna ze dat goedje met een zilveren rietje opdrinken. Het is Mate Yerba, een soort bittere kruidenthee, met veel cafeïne. Het is hét middel om vriendschap en genegenheid te tonen. Sla nooit een mate af als hij wordt aangeboden! Wij hebben nog niks aangeboden gekregen...

Sjakie in de chocoladewinkel:

Sjaantje gooit sneeuwballen in Catedral.

Kayakken op een meertje: