Torres del Paine

Vanuit Puerto Natales maken we een busexcursie naar Torres del Paine. We kijken al een tijdje uit naar het bezoek aan Torres del Paine, want het is het mooiste nationale park van Chili en Patagonië, bestaande uit bergen, meren en gletsjers. Het park heeft een totale oppervlakte van maar liefst 242 duizend hectaren.

Als we het park naderen betrekt de lucht echter steeds meer, en in de buurt van de ingang begint het te regenen, waarna het vervolgens de gehele dag blijft regenen, soms hard, vaak nog harder. Bovendien is het erg winderig en blijft de thermometer steken bij een paar graden boven nul. Van de beloofde mooie uitzichten zien we niets, niente, nada. De stemming zit er dan ook goed in als we ´s avonds in Hosteria Las Torres arriveren, ons hotel middenin het park, waar de bus ons rond zes uur afzet. Als het morgen maar weer droog is!

De volgende dag slaan we de gordijnen open, en zien we hoge bergen die afsteken tegen een diepblauwe lucht. We houden ineens weer van elkaar. We maken vervolgens een wandeling van zeven uur, waarbij we veel vermoeide wandelaars inhalen. Het is een (relatief) drukke wandeling, van in totaal 22 kilometer (11 heen, 11 weer). Vooral de eerste en laatste paar kilometers loopt het pad steil omhoog (en terug steil naar beneden). Op de heenweg zijn we na drie uur lopen ongeveer zevenhonderd meter geklommen, en hebben we een magnifiek uitzicht op de naamgevers van het park; de Torres, drie hoge granieten pieken. De picknick smaakt prima met zo´n uitzicht.

Na een diepe nachtrust, staan we op met flinke spierpijn in de benen. We kunnen de spieren helaas geen rust geven, want we hebben een tweede wandeling op het oog. Hoewel de wandeling minder zwaar is dan die van gisteren, is het toch wel vermoeiend om met spierpijn zes uur lang, 20 kilometer (10 heen, 10 weer) te lopen over een pad dat nooit helemaal vlak is. De uitzichten zijn wel weer prachtig; naast het pad ligt links het smaragdgroene Lago Nordenskjold, rechts de hoge en besneeuwde pieken van de Cuernos, en voor ons de grote gletsjer Grey. Op de terugweg ligt het Lago Nordenskjold rechts, de Cuernos links, en de gletsjer achter ons.

Aan het einde van de middag brengt een hotelbusje ons naar het punt waar een grotere bus ons oppikt voor het vervoer terug naar Puerto Natalas. Dat blijkt ineens minder simpel dan we gedacht hebben. Een paar kilometer voorbij de Hosteria is het water de afgelopen dagen namelijk nogal gestegen, en kunnen de hotelbusjes niet op eigen kracht verder. Getrokken door een jeep, worstelt het hotelbusje zich door het stromende water naar de overkant. Het water komt bijna het busje in, maar we redden het. We stappen over in de grotere bus en bereiken veilig Puerto Natales, waar we weer een nachtje slapen.

De Torres, na een lange wandeling:

Gaucho´s aan het werk:

Lago Nordenskjold:

De Cuernos: